Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Arum italicum & Cuscuta epithymum

fotò
fotò
Sangueiroun

Arum italicum

Araceae

Àutri noum : Figueiroun, Rasin-de-serp, Caulet-de-serp, Erbo-dragouno, Erbo-di-porc.

Noms en français : Arum d'Italie, Gouet d'Italie.

Descripcioun :
Lou sanguieroun es uno planto poulideto bèn couneigudo que trachis dins li relarg proche d'aigo. Se recounèis à si fueio sagitado, sa flour en espato e pièi à si fru roujo. Coume l'avié vist Lamarck (1778), en caufant e en largant d'oudour que pudisson, la flour vai veni de pichòti mousco (Psychoda) que la poulinison.

Usanço :
La planto caup d'alcalouïde, d'ossalate de caucion e mant'un pouisoun subretout li fueio e li fru. Pamens lou tubercule, riche en amidoun, es esta manja cue dóu tèms di carestié. Pèr acò, lou faire bèn couire e chanja l'aigo mant'un cop. Sarié vertuouso pèr li póumoun e contro li moureno e lou mau d'os (Turquìo).

Port : Erbo
Taio : 20 à 70 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Arum
Famiho : Araceae


Ordre : Alismatales

Coulour de la flour :
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai

Liò : Ribiero - Prado umido - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Arum italicum Mill., 1768

fotò
fotò
Péu-de-lin(-de-la-ferigoulo)

Cuscuta epithymum

Convolvulaceae

Àutri noum : Péu-de-lin, Péu-de-damo, Rasco, Barbo-de-mouine, Cuscuto.

Noms en français : Cuscute du Thym, Petite Cuscute.

Descripcioun :
Lou péu-de-lin-de-la-ferigoulo parasito souvènt la farigoulo e àutri Fabaceae (sus la fotò, èi sus l'argelegre). Se recounèis à si long fiéu rouginas, sis enflourejado en grumicelet de 5 à 9 mm e si pichòti flour roso à blanco à pichòti petalo. Li boursèu fan de 1,8 à 2,5 mm.

Usanço :
Li péu-de-lin soun pas acampa au nostre. Caupon un glucoside, la cuscutino, qu'ajudo à caga e à secreta la bilo. La cuscuto de Chino, Cuscuta sinensis, èi vertuouso contro li proublèmo de proustato e d'ourmono encò lis ome o li femo. Se chabis en gelulo dins lou coumèrci. Tant se poudrié que siegue parié pèr li nostre.

Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Cuscuta
Famiho : Convolvulaceae


Ordre : Solanales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,4 mm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à óutobre

Liò : Pelouso umido - Tepiero seco - Relarg à jóuinis aubret - Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Cuscuta epithymum (L.) L., 1774

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RR
C
R
RR
C
C
C

Arum italicum & Cuscuta epithymum

CC
CC
CC
CC
CC
C
C
ges

Coumpara Sangueiroun emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péu-de-lin(-de-la-ferigoulo) emé uno autro planto

fotò